Μπορεί ένας σκύλος να επιβιώσει της Parvo στο σπίτι: Σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη

Μπορεί ένας σκύλος να επιζήσει της Parvo στο σπίτι

Ο Parvo, γνωστός και ως παρβοϊός, είναι ένας εξαιρετικά μεταδοτικός και δυνητικά θανατηφόρος ιός που προσβάλλει τους σκύλους, ιδίως τα κουτάβια. Προσβάλλει το γαστρεντερικό σύστημα, οδηγώντας σε σοβαρό εμετό, διάρροια, αφυδάτωση και εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.

Πίνακας περιεχομένων

Όταν ένας σκύλος διαγνωστεί με Parvo, είναι ζωτικής σημασίας η άμεση αναζήτηση κτηνιατρικής περίθαλψης. Ωστόσο, ορισμένοι ιδιοκτήτες σκύλων μπορεί να αναρωτιούνται αν είναι δυνατόν ο σκύλος τους να επιβιώσει από το Parvo στο σπίτι. Αν και κάθε περίπτωση είναι μοναδική, υπάρχουν αρκετοί σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Πρώτον, η σοβαρότητα της λοίμωξης Parvo παίζει σημαντικό ρόλο στις πιθανότητες επιβίωσης του σκύλου. Οι ήπιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι με στενή παρακολούθηση, υποστηρικτική φροντίδα και κατάλληλη απομόνωση για να αποφευχθεί η εξάπλωση του ιού σε άλλα κατοικίδια ζώα. Από την άλλη πλευρά, οι σοβαρές περιπτώσεις συχνά απαιτούν εντατική ιατρική παρέμβαση, όπως νοσηλεία σε νοσοκομείο, ενδοφλέβια υγρά, αντιβιοτικά και φάρμακα κατά της ναυτίας.

Ένας άλλος κρίσιμος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η γενική υγεία και η ισχύς του ανοσοποιητικού συστήματος του σκύλου πριν προσβληθεί από Parvo. Οι σκύλοι που είναι ήδη εξασθενημένοι από άλλες παθήσεις της υγείας τους ή έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσουν υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών και μπορεί να χρειαστούν πιο εντατική ιατρική φροντίδα για να επιβιώσουν από τη λοίμωξη.

Τελικά, ενώ μπορεί να είναι δελεαστικό να αντιμετωπίσετε την Parvo στο σπίτι, είναι ζωτικής σημασίας να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να αξιολογήσετε τη σοβαρότητα της λοίμωξης και να καθορίσετε την καλύτερη πορεία δράσης για την υγεία και την ευημερία του σκύλου σας. Η άμεση κτηνιατρική φροντίδα μπορεί να αυξήσει σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης και να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης αυτού του εξαιρετικά μεταδοτικού ιού σε άλλους σκύλους.

Παράγοντες για την επιβίωση ενός σκύλου στο σπίτι κατά του Parvo: Parvo: Σημαντικές εκτιμήσεις

Όταν πρόκειται για το parvo, έναν εξαιρετικά μεταδοτικό και δυνητικά θανατηφόρο ιό, το οικιακό περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση ενός σκύλου. Αν και συνιστάται πάντα η αναζήτηση επαγγελματικής κτηνιατρικής περίθαλψης, υπάρχουν αρκετοί σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την επιβίωση ενός σκύλου στο σπίτι κατά του parvo.

Εμβολιασμός: Η διασφάλιση του σωστού εμβολιασμού του σκύλου σας είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την προστασία του από το parvo. Τα εμβόλια μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης και να ενισχύσουν τις πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση έκθεσης στον ιό.
Απομόνωση: Εάν ο σκύλος σας διαγνωστεί με parvo, είναι απαραίτητο να τον απομονώσετε από άλλους σκύλους για να αποτρέψετε την εξάπλωση του ιού. Ορίστε μια συγκεκριμένη περιοχή στο σπίτι σας για τον περιορισμό τους και περιορίστε αυστηρά την επαφή τους με άλλα κατοικίδια ζώα.
Μέτρα καραντίνας: Η εφαρμογή αυστηρών μέτρων καραντίνας είναι απαραίτητη για την πρόληψη της μετάδοσης του parvo. Αυτό περιλαμβάνει την τακτική απολύμανση των επιφανειών, το σχολαστικό πλύσιμο των χεριών και την αποφυγή επαφής με μολυσμένα περιττώματα ή μολυσμένα αντικείμενα.
Υδάτωση: Οι μολυσμένοι σκύλοι συχνά υποφέρουν από σοβαρή αφυδάτωση λόγω εμετού και διάρροιας. Είναι ζωτικής σημασίας να τους παρέχετε συνεχή πρόσβαση σε καθαρό και φρέσκο νερό. Μπορούν επίσης να χορηγηθούν διαλύματα ηλεκτρολυτών για την αποκατάσταση των χαμένων υγρών και τη διατήρηση της ενυδάτωσης.
**Σωστή διατροφή: ** Μια ισορροπημένη και εύπεπτη διατροφή είναι σημαντική για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος του σκύλου κατά τη διάρκεια της μάχης του ενάντια στον ιό. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τις κατάλληλες συστάσεις διατροφής, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν άπαχες δίαιτες ή ειδικά σχεδιασμένα γεύματα.
Φαρμακευτική αγωγή: Ο κτηνίατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ειδικά φάρμακα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων ή τη θεραπεία δευτερογενών λοιμώξεων. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε προσεκτικά τις οδηγίες του και να χορηγείτε τυχόν φάρμακα σύμφωνα με τις οδηγίες.
Προσεκτικός καθαρισμός: Το Parvo μπορεί να επιβιώσει έξω από τον ξενιστή για μεγάλα χρονικά διαστήματα, οπότε ο σχολαστικός καθαρισμός και η απολύμανση του σπιτιού σας είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της επαναμόλυνσης. Χρησιμοποιήστε ένα απολυμαντικό που είναι αποτελεσματικό κατά του παρβοϊού και δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις περιοχές όπου βρισκόταν ο μολυσμένος σκύλος.
Συχνοί κτηνιατρικοί έλεγχοι: Οι τακτικοί κτηνιατρικοί έλεγχοι είναι απαραίτητοι για την παρακολούθηση της προόδου του σκύλου και την πραγματοποίηση τυχόν αναγκαίων προσαρμογών στο πρόγραμμα θεραπείας του. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρό σας εάν υπάρχουν οποιεσδήποτε σχετικές αλλαγές στην κατάστασή του.

Εν κατακλείδι, ενώ η επιβίωση ενός σκύλου στο σπίτι κατά της παρωτίτιδας μπορεί να είναι δύσκολη, αυτοί οι σημαντικοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες ανάρρωσής του. Να θυμάστε να συμβουλεύεστε πάντα έναν κτηνίατρο για τη σωστή διάγνωση, θεραπεία και καθοδήγηση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

Ιστορικό εμβολιασμού

Η παρακολούθηση του ιστορικού εμβολιασμού του σκύλου σας είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη και τη διαχείριση της παρωτίτιδας. Οι εμβολιασμοί μπορούν να παρέχουν ανοσία κατά του παρβοϊού και να προστατεύσουν το σκύλο σας από τη νόσο. Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε το συνιστώμενο πρόγραμμα εμβολιασμών που παρέχει ο κτηνίατρός σας για να διασφαλίσετε ότι ο σκύλος σας παραμένει προστατευμένος.

Τα βασικά εμβόλια για σκύλους περιλαμβάνουν το εμβόλιο DHPP, το οποίο προστατεύει από την απεντόμωση, την ηπατίτιδα, την παραϊνφλουένζα και τον παρβοϊό. Το εμβόλιο DHPP χορηγείται συνήθως σε μια σειρά εμβολίων που ξεκινούν όταν το κουτάβι είναι περίπου 6-8 εβδομάδων και επαναλαμβάνονται κάθε 3-4 εβδομάδες έως ότου είναι περίπου 16-17 εβδομάδων. Μετά την αρχική σειρά, τα αναμνηστικά εμβόλια χορηγούνται συνήθως κάθε 1-3 χρόνια, ανάλογα με τη σύσταση του κτηνιάτρου.

Εκτός από το εμβόλιο DHPP, διατίθεται επίσης ένα ξεχωριστό εμβόλιο κατά του παρβοϊού, το οποίο ονομάζεται εμβόλιο CPV. Ορισμένοι κτηνίατροι μπορεί να χορηγούν τα εμβόλια DHPP και CPV ξεχωριστά, ενώ άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν ένα συνδυασμένο εμβόλιο που προστατεύει και από τα δύο. Είναι σημαντικό να συζητήσετε τις επιλογές εμβολιασμού με τον κτηνίατρό σας για να καθορίσετε την καλύτερη προσέγγιση για τον σκύλο σας.

Η ύπαρξη ενός ενημερωμένου ιστορικού εμβολιασμού μπορεί να είναι χρήσιμη για τη διάγνωση και τη διαχείριση της παρωτίτιδας. Εάν ο σκύλος σας εμφανίσει συμπτώματα parvo, όπως εμετό, διάρροια και απώλεια όρεξης, η γνώση του ιστορικού εμβολιασμού του μπορεί να βοηθήσει τον κτηνίατρο να καθορίσει εάν η parvo είναι πιθανή. Οι σκύλοι που έχουν εμβολιαστεί σωστά είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν σοβαρά συμπτώματα και έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.

Εάν ο σκύλος σας δεν έχει εμβολιαστεί κατά της παρωτίτιδας ή το ιστορικό εμβολιασμού του είναι άγνωστο, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό. Ο κτηνίατρος μπορεί να συστήσει την έναρξη της σειράς εμβολιασμών ή τη χορήγηση ενός συγκεκριμένου σχεδίου θεραπείας με βάση την εκάστοτε περίπτωση.

Συνοψίζοντας, η διατήρηση ενός ολοκληρωμένου ιστορικού εμβολιασμού για το σκύλο σας είναι απαραίτητη για την πρόληψη και τη διαχείριση της παρωτίτιδας. Η τακτική επικαιροποίηση των εμβολιασμών και η τήρηση του συνιστώμενου προγράμματος μπορεί να βοηθήσει να διασφαλιστεί ότι ο σκύλος σας θα παραμείνει προστατευμένος από αυτή τη θανατηφόρα ασθένεια.

Άμεση κτηνιατρική περίθαλψη

Όταν ένας σκύλος προσβληθεί από parvo, η άμεση κτηνιατρική φροντίδα είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή του. Το parvo είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική και δυνητικά απειλητική για τη ζωή ασθένεια που απαιτεί επαγγελματική θεραπεία από κτηνίατρο. Ενώ ορισμένοι ιδιοκτήτες σκύλων μπορεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο σπιτικών θεραπειών ή εναλλακτικών θεραπειών, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τους κινδύνους και τους περιορισμούς αυτών των προσεγγίσεων.

Οι ενδείξεις και τα συμπτώματα της Parvo

Εμετός
Διάρροια, συχνά με αίμα
Έλλειψη όρεξης
Αδυναμία και λήθαργος
Αφυδάτωση
Πυρετός

Γιατί είναι απαραίτητη η άμεση κτηνιατρική φροντίδα

Η Parvo είναι ένας ιός ταχείας δράσης που μπορεί να προκαλέσει γρήγορα σοβαρές βλάβες στο γαστρεντερικό σύστημα και το ανοσοποιητικό σύστημα ενός σκύλου. Χωρίς κατάλληλη θεραπεία, οι πιθανότητες επιβίωσης μειώνονται σημαντικά. Ένας κτηνίατρος μπορεί να παράσχει άμεση ιατρική παρέμβαση και υποστηρικτική φροντίδα για να βοηθήσει τον σκύλο να καταπολεμήσει τον ιό και να αποτρέψει επιπλοκές.

Διαγνωστικές εξετάσεις

Ένας κτηνίατρος θα πραγματοποιήσει διάφορες διαγνωστικές εξετάσεις για να επιβεβαιώσει την παρουσία parvo σε ένα σκύλο. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν εξέταση κοπράνων για την ανίχνευση του αντιγόνου του παρβοϊού, εξετάσεις αίματος για την αξιολόγηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων και των επιπέδων ηλεκτρολυτών του σκύλου και απεικονιστικές μελέτες όπως ακτινογραφίες ή υπερήχους για την αξιολόγηση της κατάστασης του γαστρεντερικού σωλήνα του σκύλου. Η σωστή διάγνωση είναι σημαντική για τον καθορισμό του κατάλληλου σχεδίου θεραπείας.

Επιλογές θεραπείας

Ο κύριος στόχος της κτηνιατρικής θεραπείας για το parvo είναι η υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος του σκύλου, η διαχείριση των συμπτωμάτων και η πρόληψη δευτερογενών λοιμώξεων. Το συγκεκριμένο σχέδιο θεραπείας μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης, αλλά οι συνήθεις παρεμβάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

Θεραπεία με υγρά για τη διόρθωση της αφυδάτωσης και τη διατήρηση της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών
Φάρμακα κατά της ναυτίας για τον έλεγχο του εμετού
Αντιβιοτικά για την πρόληψη ή τη θεραπεία δευτερογενών βακτηριακών λοιμώξεων
Φάρμακα κατά του πόνου για την ανακούφιση της δυσφορίας
Απομόνωση για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού σε άλλα ζώα

Πρόγνωση και ανάρρωση

Η πρόγνωση για τους σκύλους με parvo μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας και της γενικής υγείας του σκύλου, της σοβαρότητας της λοίμωξης και της έγκαιρης και αποτελεσματικής θεραπείας. Ενώ ορισμένοι σκύλοι μπορεί να αναρρώσουν με την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η νόσος parvo μπορεί να αποβεί μοιραία, ιδίως σε νεαρά κουτάβια ή σκύλους με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Η έγκαιρη ανίχνευση και η άμεση κτηνιατρική παρέμβαση μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσης.

Πρόληψη της Parvo

Διαβάστε επίσης: Εικόνες από ρήξη κύστης σε σκύλο - Τι πρέπει να ξέρετε

Ο καλύτερος τρόπος για να προστατευτεί ένας σκύλος από την παρβόα είναι ο εμβολιασμός. Τα κουτάβια θα πρέπει να λαμβάνουν μια σειρά εμβολιασμών ξεκινώντας περίπου από την ηλικία των 6-8 εβδομάδων, με αναμνηστικά εμβόλια που χορηγούνται κάθε λίγες εβδομάδες μέχρι την ηλικία των 4-6 μηνών.

Συμπεράσματα

Διαβάστε επίσης: Σκύλοι που μοιάζουν με το Shar Pei: 10 φυλές που μοιάζουν μεταξύ τους

Αν και μπορεί να είναι δελεαστικό να προσπαθήσετε να θεραπεύσετε έναν σκύλο με parvo στο σπίτι, η άμεση κτηνιατρική φροντίδα είναι απαραίτητη. Το parvo είναι μια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί επαγγελματική παρέμβαση για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιβίωσης. Εάν υποψιάζεστε ότι ο σκύλος σας έχει parvo, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας για καθοδήγηση και επιλογές θεραπείας.

Αυστηρή απομόνωση

Η Parvo είναι εξαιρετικά μεταδοτική, οπότε η απόλυτη απομόνωση είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού σε άλλους σκύλους και για την προστασία του μολυσμένου σκύλου από δευτερογενείς λοιμώξεις.

**Κατά τη διάρκεια της αυστηρής απομόνωσης: **

Να κρατάτε τον μολυσμένο σκύλο χωριστά από τους άλλους σκύλους του νοικοκυριού. Ορίστε μια συγκεκριμένη περιοχή ή δωμάτιο για τον μολυσμένο σκύλο.
Χρησιμοποιήστε ξεχωριστά μπολ και σκεύη για την τροφή και το νερό του μολυσμένου σκύλου. Αποφύγετε την κοινή χρήση αντικειμένων που μπορεί να μεταφέρουν τον ιό, όπως παιχνίδια, κλινοσκεπάσματα και εργαλεία περιποίησης.
Περιορίστε την επαφή μεταξύ του μολυσμένου σκύλου και άλλων ζώων, συμπεριλαμβανομένων των γατών και της άγριας πανίδας.
Ασκείτε καλή υγιεινή πλένοντας σχολαστικά τα χέρια σας μετά το χειρισμό του μολυσμένου σκύλου, απορρίπτοντας σωστά τα απόβλητα και καθαρίζοντας και απολυμαίνοντας το χώρο όπου παραμένει ο μολυσμένος σκύλος.

Εκτός από την αυστηρή απομόνωση, ο εμβολιασμός είναι η καλύτερη άμυνα κατά του parvo. Βεβαιωθείτε ότι όλα τα σκυλιά σας είναι ενημερωμένα για τους εμβολιασμούς τους και διατηρήστε τους εμβολιασμούς τους σε ισχύ για να αποτρέψετε μελλοντικές μολύνσεις.

Αν υποψιάζεστε ότι ο σκύλος σας έχει parvo, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως κτηνιατρική φροντίδα. Ο κτηνίατρος μπορεί να παράσχει την απαραίτητη θεραπεία και καθοδήγηση για να αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης.

Σωστή ενυδάτωση και διατροφή

Η σωστή ενυδάτωση και διατροφή είναι ζωτικής σημασίας για την ανάρρωση του σκύλου από parvo στο σπίτι. Όταν ένας σκύλος μολύνεται από τον παρβοϊό, μπορεί να προκαλέσει σοβαρό εμετό και διάρροια, οδηγώντας σε αφυδάτωση και υποσιτισμό. Η παροχή επαρκούς ενυδάτωσης και διατροφής μπορεί να βοηθήσει στην επιτάχυνση της διαδικασίας ανάρρωσης και να βελτιώσει τις πιθανότητες επιβίωσης του σκύλου.

Υδάτωση: Η αφυδάτωση αποτελεί μείζονα ανησυχία κατά τη διάρκεια της λοίμωξης από parvo λόγω της υπερβολικής απώλειας υγρών μέσω του εμετού και της διάρροιας. Για να διατηρήσετε τον σκύλο σας ενυδατωμένο, είναι σημαντικό να παρέχετε καθαρό και φρέσκο νερό ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αποφεύγεται η υπερφόρτωση του στομάχου του σκύλου με νερό, καθώς μπορεί να διεγείρει περαιτέρω τον εμετό. Αντ’ αυτού, προσφέρετε συχνά μικρές ποσότητες νερού ή χρησιμοποιήστε ένα διάλυμα επανυδάτωσης από το στόμα ειδικά σχεδιασμένο για σκύλους για την αποκατάσταση της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών.

Διατροφή: Παρόλο που μπορεί να είναι δύσκολο για έναν σκύλο με parvo να φάει και να κρατήσει το φαγητό, η παροχή σωστής διατροφής είναι ζωτικής σημασίας για το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να καταπολεμήσει τον ιό. Συνιστάται η χορήγηση μικρών, συχνών γευμάτων με εύπεπτη τροφή, ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική καταπόνηση του πεπτικού συστήματος. Οι διαθέσιμες στο εμπόριο δίαιτες ειδικά σχεδιασμένες για σκύλους με γαστρεντερικά προβλήματα αποτελούν μια καλή επιλογή. Αυτές οι δίαιτες είναι συνήθως χαμηλές σε λιπαρά και υψηλές σε εύπεπτες πρωτεΐνες και υδατάνθρακες.

Σημείωση: Συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για συγκεκριμένες διατροφικές συστάσεις με βάση την κατάσταση και τις ανάγκες του σκύλου σας. Μπορεί επίσης να σας συστήσει συμπληρώματα για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και την αποκατάσταση.

Παρακολούθηση: Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε στενά τα επίπεδα ενυδάτωσης και τη διατροφική πρόσληψη του σκύλου σας κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του από την παρωτίτιδα. Παρακολουθήστε την πρόσληψη νερού, την παραγωγή ούρων και τη συνολική συμπεριφορά του. Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε σημάδια αφυδάτωσης, όπως βυθισμένα μάτια, ξηρά ούλα και λήθαργο, επικοινωνήστε αμέσως με έναν κτηνίατρο. Επιπλέον, εάν ο σκύλος σας αρνείται να φάει ή παρουσιάζει επίμονο εμετό, αναζητήστε κτηνιατρική βοήθεια.

Συμπεράσματα: Η διασφάλιση της σωστής ενυδάτωσης και διατροφής είναι ζωτικής σημασίας για την ανάρρωση του σκύλου από την παρωτίτιδα στο σπίτι. Η παροχή καθαρού νερού, η προσφορά μικρών, συχνών γευμάτων με εύπεπτη τροφή και η στενή παρακολούθηση της κατάστασης του σκύλου είναι απαραίτητα βήματα στο ταξίδι του προς την ανάρρωση. Να θυμάστε να ζητάτε πάντα την καθοδήγηση ενός κτηνιάτρου για την καλύτερη δυνατή φροντίδα και το καλύτερο σχέδιο θεραπείας για το σκύλο σας.

Καθαρισμός και απολύμανση

Όταν πρόκειται για τον παρβοϊό, ο σχολαστικός καθαρισμός και η απολύμανση είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού και την προστασία της υγείας του σκύλου σας και των άλλων ζώων. Ο σωστός καθαρισμός και η απολύμανση πρέπει να γίνονται τόσο στο σπίτι σας όσο και σε όλους τους χώρους όπου έχει βρεθεί ο μολυσμένος σκύλος.

Καθαρισμός:

Ξεκινήστε αφαιρώντας οποιαδήποτε οργανική ύλη, όπως περιττώματα ή εμετό, από τις επιφάνειες. Χρησιμοποιήστε γάντια μίας χρήσης και προστατευτικό ρουχισμό για να αποφύγετε την άμεση επαφή με τον ιό.
Απορρίψτε τυχόν λερωμένα υλικά σε σφραγισμένη πλαστική σακούλα ή δοχείο.
Καθαρίστε όλες τις επιφάνειες, συμπεριλαμβανομένων των δαπέδων, των τοίχων και των επίπλων, με απορρυπαντικό ή απολυμαντικό που είναι αποτελεσματικό κατά του παρβοϊού. Ακολουθήστε τις οδηγίες στην ετικέτα του προϊόντος για την κατάλληλη αραίωση και το χρόνο επαφής.
Τρίψτε καλά τις επιφάνειες, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις περιοχές που μπορεί να έχουν έρθει σε άμεση επαφή με τον μολυσμένο σκύλο.
Ξεπλύνετε τις επιφάνειες με καθαρό νερό για να απομακρύνετε τυχόν υπολείμματα καθαριστικού διαλύματος.
Στεγνώστε πλήρως τις επιφάνειες για να αποτρέψετε την ανάπτυξη βακτηρίων και ιών.

**Απολύμανση: **

Μετά τον καθαρισμό, είναι σημαντικό να απολυμάνετε τις επιφάνειες για να σκοτώσετε τυχόν εναπομείναντα σωματίδια του ιού.
Επιλέξτε ένα απολυμαντικό που επισημαίνεται ειδικά ότι είναι αποτελεσματικό κατά του παρβοϊού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κοινά απολυμαντικά όπως η χλωρίνη, αλλά φροντίστε να ελέγξετε τη συγκέντρωση και το χρόνο επαφής που απαιτείται για την αποτελεσματικότητα.
Προετοιμάστε το απολυμαντικό διάλυμα σύμφωνα με τις οδηγίες στην ετικέτα του προϊόντος.
Εφαρμόστε το απολυμαντικό σε όλες τις επιφάνειες, εξασφαλίζοντας πλήρη κάλυψη.
Αφήστε το απολυμαντικό να παραμείνει στην επιφάνεια για τον συνιστώμενο χρόνο επαφής ώστε να σκοτώσει αποτελεσματικά τον ιό.
Ξεπλύνετε τις επιφάνειες με καθαρό νερό μετά το πέρας του χρόνου επαφής.
Αφήστε τις επιφάνειες να στεγνώσουν εντελώς στον αέρα.

**Άλλες εκτιμήσεις: **

Θυμηθείτε να καθαρίσετε και να απολυμάνετε τυχόν μολυσμένα ρούχα, κλινοσκεπάσματα, παιχνίδια και μπολ τροφής/νερού.
Είναι επίσης σημαντικό να καθαρίσετε και να απολυμάνετε κατάλληλα οποιεσδήποτε περιοχές σε εξωτερικούς χώρους με τις οποίες μπορεί να έχει έρθει σε επαφή ο μολυσμένος σκύλος.
Πλένετε τακτικά τα χέρια σας σχολαστικά με σαπούνι και νερό, ειδικά μετά τον καθαρισμό και την απολύμανση.
Κρατήστε όλα τα προϊόντα καθαρισμού και απολύμανσης μακριά από τα παιδιά και τα κατοικίδια ζώα.
Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για συγκεκριμένες συστάσεις σχετικά με τον καθαρισμό και την απολύμανση, καθώς και τυχόν πρόσθετες προφυλάξεις που μπορεί να είναι απαραίτητες στη συγκεκριμένη περίπτωσή σας.

Ακολουθώντας τα κατάλληλα πρωτόκολλα καθαρισμού και απολύμανσης, μπορείτε να βοηθήσετε στην εξάλειψη του παρβοϊού από το σπίτι σας και να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο επαναμόλυνσης ή μετάδοσης σε άλλα ζώα.

ΣΥΧΝΈΣ ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ:

Τι είναι ο παρβοϊός;

Η παρβοϊός, ή παρβοϊός των σκύλων (CPV), είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής λοίμωξη που προσβάλλει τους σκύλους. Προσβάλλει κυρίως το γαστρεντερικό σύστημα προκαλώντας σοβαρό εμετό, διάρροια και αφυδάτωση.

Μπορεί ένας σκύλος να επιβιώσει από το parvo στο σπίτι;

Οι σκύλοι μπορούν να επιβιώσουν από το parvo στο σπίτι με την κατάλληλη φροντίδα, αλλά συνιστάται ανεπιφύλακτα η αναζήτηση κτηνιατρικής φροντίδας. Ένας κτηνίατρος μπορεί να παράσχει τις απαραίτητες θεραπείες και υποστήριξη για να βελτιώσει τις πιθανότητες επιβίωσης του σκύλου.

Ποιοι είναι οι σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν προσπαθείτε να βοηθήσετε έναν σκύλο να επιβιώσει από την παρωτίτιδα στο σπίτι;

Οι σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η ενυδάτωση, η διατροφή, η απομόνωση και η καθαριότητα. Η παροχή υγρών για την πρόληψη της αφυδάτωσης, η χορήγηση μικρών ποσοτήτων εύπεπτης τροφής, η απομόνωση του μολυσμένου σκύλου για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού και η σχολαστική απολύμανση του περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας για να βοηθήσετε έναν σκύλο να επιβιώσει από την παρωτίτιδα στο σπίτι.

Ποια είναι μερικά σημάδια που δείχνουν ότι ένας σκύλος μπορεί να έχει parvo;

Ορισμένα σημάδια που δείχνουν ότι ένας σκύλος μπορεί να έχει parvo περιλαμβάνουν έντονο εμετό, διάρροια με αίμα ή άσχημη μυρωδιά, απώλεια όρεξης, λήθαργο και αφυδάτωση.

Πώς μπορώ να αποτρέψω τον σκύλο μου από το να κολλήσει parvo;

Ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε τον σκύλο σας από το να κολλήσει parvo είναι ο εμβολιασμός. Τα κουτάβια πρέπει να λαμβάνουν μια σειρά εμβολιασμών ξεκινώντας από την ηλικία των 6-8 εβδομάδων περίπου, με αναμνηστικά εμβόλια που χορηγούνται κάθε λίγες εβδομάδες έως ότου γίνουν περίπου 16 εβδομάδων. Οι τακτικοί εμβολιασμοί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του σκύλου μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη διατήρηση της ανοσίας κατά της παρωτίτιδας.

Υπάρχει θεραπεία για το parvo;

Δεν υπάρχει θεραπεία για το parvo, αλλά ο ιός μπορεί να αντιμετωπιστεί με υποστηρικτική φροντίδα. Αυτό σημαίνει την παροχή υγρών, φαρμάκων κατά της ναυτίας και αντιβιοτικών για την πρόληψη δευτερογενών λοιμώξεων. Με έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία, το ποσοστό επιβίωσης των σκύλων με parvo μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά.